парплі́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| парплі́ца | парплі́цы | |
| парплі́цы | парплі́ц | |
| парплі́цы | парплі́цам | |
| парплі́цу | парплі́цы | |
| парплі́цай парплі́цаю |
парплі́цамі | |
| парплі́цы | парплі́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)