паро́хкванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| паро́хкванне | |
| паро́хквання | |
| паро́хкванню | |
| паро́хкванне | |
| паро́хкваннем | |
| паро́хкванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)