парні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парні́к парнікі́
Р. парніка́ парніко́ў
Д. парніку́ парніка́м
В. парні́к парнікі́
Т. парніко́м парніка́мі
М. парніку́ парніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)