парка́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парка́н парка́ны
Р. парка́на парка́наў
Д. парка́ну парка́нам
В. парка́н парка́ны
Т. парка́нам парка́намі
М. парка́не парка́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)