параўпускны́
прыметнік, адносны
| параўпускны́ | параўпускна́я | параўпускно́е | параўпускны́я | |
| параўпускно́га | параўпускно́й параўпускно́е | параўпускно́га | параўпускны́х | |
| параўпускно́му | параўпускно́й | параўпускно́му | параўпускны́м | |
| параўпускны́ ( параўпускно́га ( | параўпускну́ю | параўпускно́е | параўпускны́я ( параўпускны́х ( | |
| параўпускны́м | параўпускно́й параўпускно́ю | параўпускны́м | параўпускны́мі | |
| параўпускны́м | параўпускно́й | параўпускны́м | параўпускны́х | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)