пара́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пара́ю пара́ім
2-я ас. пара́іш пара́іце
3-я ас. пара́іць пара́яць
Прошлы час
м. пара́іў пара́ілі
ж. пара́іла
н. пара́іла
Загадны лад
2-я ас. пара́й пара́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пара́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)