парахо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| парахо́ўніца | парахо́ўніцы | |
| парахо́ўніцы | парахо́ўніц | |
| парахо́ўніцы | парахо́ўніцам | |
| парахо́ўніцу | парахо́ўніц | |
| парахо́ўніцай парахо́ўніцаю |
парахо́ўніцамі | |
| парахо́ўніцы | парахо́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)