парахаўні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парахаўні́ца парахаўні́цы
Р. парахаўні́цы парахаўні́ц
Д. парахаўні́цы парахаўні́цам
В. парахаўні́цу парахаўні́цы
Т. парахаўні́цай
парахаўні́цаю		 парахаўні́цамі
М. парахаўні́цы парахаўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)