парасчыня́ны
прыметнік, адносны
| парасчыня́ны | парасчыня́ная | парасчыня́нае | парасчыня́ныя | |
| парасчыня́нага | парасчыня́най парасчыня́нае |
парасчыня́нага | парасчыня́ных | |
| парасчыня́наму | парасчыня́най | парасчыня́наму | парасчыня́ным | |
| парасчыня́ны ( парасчыня́нага ( |
парасчыня́ную | парасчыня́нае | парасчыня́ныя ( парасчыня́ных ( |
|
| парасчыня́ным | парасчыня́най парасчыня́наю |
парасчыня́ным | парасчыня́нымі | |
| парасчыня́ным | парасчыня́най | парасчыня́ным | парасчыня́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)