пара́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пара́ню пара́нім
2-я ас. пара́ніш пара́ніце
3-я ас. пара́ніць пара́няць
Прошлы час
м. пара́ніў пара́нілі
ж. пара́ніла
н. пара́ніла
Загадны лад
2-я ас. пара́нь пара́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час пара́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)