парантэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парантэ́з парантэ́зы
Р. парантэ́за парантэ́заў
Д. парантэ́зу парантэ́зам
В. парантэ́з парантэ́зы
Т. парантэ́зам парантэ́замі
М. парантэ́зе парантэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)