паране́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паране́нне паране́нні
Р. паране́ння паране́нняў
Д. паране́нню паране́нням
В. паране́нне паране́нні
Т. паране́ннем паране́ннямі
М. паране́нні паране́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)