паранавуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паранавуко́вы паранавуко́вая паранавуко́вае паранавуко́выя
Р. паранавуко́вага паранавуко́вай
паранавуко́вае		 паранавуко́вага паранавуко́вых
Д. паранавуко́ваму паранавуко́вай паранавуко́ваму паранавуко́вым
В. паранавуко́вы (неадуш.)
паранавуко́вага (адуш.)		 паранавуко́вую паранавуко́вае паранавуко́выя (неадуш.)
паранавуко́вых (адуш.)
Т. паранавуко́вым паранавуко́вай
паранавуко́ваю		 паранавуко́вым паранавуко́вымі
М. паранавуко́вым паранавуко́вай паранавуко́вым паранавуко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)