парамаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парамачу́ парамаці́м
2-я ас. парамаці́ш парамаціце́
3-я ас. парамаці́ць парамаця́ць
Прошлы час
м. парамаці́ў парамаці́лі
ж. парамаці́ла
н. парамаці́ла
Загадны лад
2-я ас. парамаці́ парамаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час парамаці́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)