паралексі́чны
прыметнік, адносны
| паралексі́чны | паралексі́чная | паралексі́чнае | паралексі́чныя | |
| паралексі́чнага | паралексі́чнай паралексі́чнае |
паралексі́чнага | паралексі́чных | |
| паралексі́чнаму | паралексі́чнай | паралексі́чнаму | паралексі́чным | |
| паралексі́чны ( паралексі́чнага ( |
паралексі́чную | паралексі́чнае | паралексі́чныя ( паралексі́чных ( |
|
| паралексі́чным | паралексі́чнай паралексі́чнаю |
паралексі́чным | паралексі́чнымі | |
| паралексі́чным | паралексі́чнай | паралексі́чным | паралексі́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)