паралакты́чны
прыметнік, адносны
| паралакты́чны | паралакты́чная | паралакты́чнае | паралакты́чныя | |
| паралакты́чнага | паралакты́чнай паралакты́чнае |
паралакты́чнага | паралакты́чных | |
| паралакты́чнаму | паралакты́чнай | паралакты́чнаму | паралакты́чным | |
| паралакты́чны ( паралакты́чнага ( |
паралакты́чную | паралакты́чнае | паралакты́чныя ( паралакты́чных ( |
|
| паралакты́чным | паралакты́чнай паралакты́чнаю |
паралакты́чным | паралакты́чнымі | |
| паралакты́чным | паралакты́чнай | паралакты́чным | паралакты́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)