паралагі́чны
прыметнік, адносны
| паралагі́чны | паралагі́чная | паралагі́чнае | паралагі́чныя | |
| паралагі́чнага | паралагі́чнай паралагі́чнае |
паралагі́чнага | паралагі́чных | |
| паралагі́чнаму | паралагі́чнай | паралагі́чнаму | паралагі́чным | |
| паралагі́чны ( паралагі́чнага ( |
паралагі́чную | паралагі́чнае | паралагі́чныя ( паралагі́чных ( |
|
| паралагі́чным | паралагі́чнай паралагі́чнаю |
паралагі́чным | паралагі́чнымі | |
| паралагі́чным | паралагі́чнай | паралагі́чным | паралагі́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)