паразяўля́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паразяўля́ны паразяўля́ная паразяўля́нае паразяўля́ныя
Р. паразяўля́нага паразяўля́най
паразяўля́нае		 паразяўля́нага паразяўля́ных
Д. паразяўля́наму паразяўля́най паразяўля́наму паразяўля́ным
В. паразяўля́ны (неадуш.)
паразяўля́нага (адуш.)		 паразяўля́ную паразяўля́нае паразяўля́ныя (неадуш.)
паразяўля́ных (адуш.)
Т. паразяўля́ным паразяўля́най
паразяўля́наю		 паразяўля́ным паразяўля́нымі
М. паразяўля́ным паразяўля́най паразяўля́ным паразяўля́ных

Кароткая форма: паразяўля́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)