паразяўля́ны
прыметнік, адносны
| паразяўля́ны | паразяўля́ная | паразяўля́нае | паразяўля́ныя | |
| паразяўля́нага | паразяўля́най паразяўля́нае |
паразяўля́нага | паразяўля́ных | |
| паразяўля́наму | паразяўля́най | паразяўля́наму | паразяўля́ным | |
| паразяўля́ны ( паразяўля́нага ( |
паразяўля́ную | паразяўля́нае | паразяўля́ныя ( паразяўля́ных ( |
|
| паразяўля́ным | паразяўля́най паразяўля́наю |
паразяўля́ным | паразяўля́нымі | |
| паразяўля́ным | паразяўля́най | паразяўля́ным | паразяўля́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)