паразрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразрыва́ю паразрыва́ем
2-я ас. паразрыва́еш паразрыва́еце
3-я ас. паразрыва́е паразрыва́юць
Прошлы час
м. паразрыва́ў паразрыва́лі
ж. паразрыва́ла
н. паразрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. паразрыва́й паразрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)