параздзіма́ны
прыметнік, адносны
| параздзіма́ны | параздзіма́ная | параздзіма́нае | параздзіма́ныя | |
| параздзіма́нага | параздзіма́най параздзіма́нае |
параздзіма́нага | параздзіма́ных | |
| параздзіма́наму | параздзіма́най | параздзіма́наму | параздзіма́ным | |
| параздзіма́ны ( параздзіма́нага ( |
параздзіма́ную | параздзіма́нае | параздзіма́ныя ( параздзіма́ных ( |
|
| параздзіма́ным | параздзіма́най параздзіма́наю |
параздзіма́ным | параздзіма́нымі | |
| параздзіма́ным | параздзіма́най | параздзіма́ным | параздзіма́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)