параздзява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| параздзява́ны | параздзява́ная | параздзява́нае | параздзява́ныя | |
| параздзява́нага | параздзява́най параздзява́нае |
параздзява́нага | параздзява́ных | |
| параздзява́наму | параздзява́най | параздзява́наму | параздзява́ным | |
| параздзява́ны ( параздзява́нага ( |
параздзява́ную | параздзява́нае | параздзява́ныя ( параздзява́ных ( |
|
| параздзява́ным | параздзява́най параздзява́наю |
параздзява́ным | параздзява́нымі | |
| параздзява́ным | параздзява́най | параздзява́ным | параздзява́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)