паразві́нчваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразві́нчваю паразві́нчваем
2-я ас. паразві́нчваеш паразві́нчваеце
3-я ас. паразві́нчвае паразві́нчваюць
Прошлы час
м. паразві́нчваў паразві́нчвалі
ж. паразві́нчвала
н. паразві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. паразві́нчвай паразві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразві́нчваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)