паразвіва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразвіва́ю паразвіва́ем
2-я ас. паразвіва́еш паразвіва́еце
3-я ас. паразвіва́е паразвіва́юць
Прошлы час
м. паразвіва́ў паразвіва́лі
ж. паразвіва́ла
н. паразвіва́ла
Загадны лад
2-я ас. паразвіва́й паразвіва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразвіва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)