паразву́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразву́чваю паразву́чваем
2-я ас. паразву́чваеш паразву́чваеце
3-я ас. паразву́чвае паразву́чваюць
Прошлы час
м. паразву́чваў паразву́чвалі
ж. паразву́чвала
н. паразву́чвала
Загадны лад
2-я ас. паразву́чвай паразву́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразву́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)