паразважа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразважа́ю паразважа́ем
2-я ас. паразважа́еш паразважа́еце
3-я ас. паразважа́е паразважа́юць
Прошлы час
м. паразважа́ў паразважа́лі
ж. паразважа́ла
н. паразважа́ла
Загадны лад
2-я ас. паразважа́й паразважа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразважа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)