паразбура́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразбура́ю паразбура́ем
2-я ас. паразбура́еш паразбура́еце
3-я ас. паразбура́е паразбура́юць
Прошлы час
м. паразбура́ў паразбура́лі
ж. паразбура́ла
н. паразбура́ла
Загадны лад
2-я ас. паразбура́й паразбура́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразбура́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)