пара́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пара́ены пара́еная пара́енае пара́еныя
Р. пара́енага пара́енай
пара́енае		 пара́енага пара́еных
Д. пара́енаму пара́енай пара́енаму пара́еным
В. пара́ены (неадуш.)
пара́енага (адуш.)		 пара́еную пара́енае пара́еныя (неадуш.)
пара́еных (адуш.)
Т. пара́еным пара́енай
пара́енаю		 пара́еным пара́енымі
М. пара́еным пара́енай пара́еным пара́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)