пара́дчыць

‘прыводзіць што-небудзь у парадак’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пара́дчу пара́дчым
2-я ас. пара́дчыш пара́дчыце
3-я ас. пара́дчыць пара́дчаць
Прошлы час
м. пара́дчыў пара́дчылі
ж. пара́дчыла
н. пара́дчыла
Загадны лад
2-я ас. пара́дчы пара́дчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пара́дчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)