пара́дкавальнік
‘укладальнік, сістэматызатар; асоба і прылада’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пара́дкавальнік | пара́дкавальнікі | |
| пара́дкавальніка | пара́дкавальнікаў | |
| пара́дкавальніку | пара́дкавальнікам | |
| пара́дкавальніка | пара́дкавальнікаў | |
| пара́дкавальнікам | пара́дкавальнікамі | |
| пара́дкавальніку | пара́дкавальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)