парагрыпо́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парагрыпо́зны парагрыпо́зная парагрыпо́знае парагрыпо́зныя
Р. парагрыпо́знага парагрыпо́знай
парагрыпо́знае		 парагрыпо́знага парагрыпо́зных
Д. парагрыпо́знаму парагрыпо́знай парагрыпо́знаму парагрыпо́зным
В. парагрыпо́зны (неадуш.)
парагрыпо́знага (адуш.)		 парагрыпо́зную парагрыпо́знае парагрыпо́зныя (неадуш.)
парагрыпо́зных (адуш.)
Т. парагрыпо́зным парагрыпо́знай
парагрыпо́знаю		 парагрыпо́зным парагрыпо́знымі
М. парагрыпо́зным парагрыпо́знай парагрыпо́зным парагрыпо́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)