параві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. параві́к паравікі́
Р. паравіка́ паравіко́ў
Д. паравіку́ паравіка́м
В. параві́к паравікі́
Т. паравіко́м паравіка́мі
М. паравіку́ паравіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)