папра́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папра́ўшчык папра́ўшчыкі
Р. папра́ўшчыка папра́ўшчыкаў
Д. папра́ўшчыку папра́ўшчыкам
В. папра́ўшчыка папра́ўшчыкаў
Т. папра́ўшчыкам папра́ўшчыкамі
М. папра́ўшчыку папра́ўшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)