папраўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| папраўле́нне | папраўле́нні | |
| папраўле́ння | папраўле́нняў | |
| папраўле́нню | папраўле́нням | |
| папраўле́нне | папраўле́нні | |
| папраўле́ннем | папраўле́ннямі | |
| папраўле́нні | папраўле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)