папрарыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папрарыва́ю папрарыва́ем
2-я ас. папрарыва́еш папрарыва́еце
3-я ас. папрарыва́е папрарыва́юць
Прошлы час
м. папрарыва́ў папрарыва́лі
ж. папрарыва́ла
н. папрарыва́ла
Загадны лад
2-я ас. папрарыва́й папрарыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папрарыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)