папрапада́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - папрапада́ем
2-я ас. - папрапада́еце
3-я ас. папрапада́е папрапада́юць
Прошлы час
м. папрапада́ў папрапада́лі
ж. папрапада́ла
н. папрапада́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час папрапада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)