папраку́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папраку́джу папраку́дзім
2-я ас. папраку́дзіш папраку́дзіце
3-я ас. папраку́дзіць папраку́дзяць
Прошлы час
м. папраку́дзіў папраку́дзілі
ж. папраку́дзіла
н. папраку́дзіла
Дзеепрыслоўе
прош. час папраку́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)