папра́духа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папра́духа папра́духі
Р. папра́духі папра́дух
Д. папра́дусе папра́духам
В. папра́духу папра́дух
Т. папра́духай
папра́духаю		 папра́духамі
М. папра́дусе папра́духах

Іншыя варыянты: папраду́ха.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)