паплю́скаць

‘палыпаць (вачамі); пахлюпаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паплю́скаю паплю́скаем
2-я ас. паплю́скаеш паплю́скаеце
3-я ас. паплю́скае паплю́скаюць
Прошлы час
м. паплю́скаў паплю́скалі
ж. паплю́скала
н. паплю́скала
Загадны лад
2-я ас. паплю́скай паплю́скайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паплю́скаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)