паперапрадзі́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паперапрадзі́льшчык | паперапрадзі́льшчыкі | |
| паперапрадзі́льшчыка | паперапрадзі́льшчыкаў | |
| паперапрадзі́льшчыку | паперапрадзі́льшчыкам | |
| паперапрадзі́льшчыка | паперапрадзі́льшчыкаў | |
| паперапрадзі́льшчыкам | паперапрадзі́льшчыкамі | |
| паперапрадзі́льшчыку | паперапрадзі́льшчыках | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)