папалічы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папалічу́ папалі́чым
2-я ас. папалі́чыш папалі́чыце
3-я ас. папалі́чыць папалі́чаць
Прошлы час
м. папалічы́ў папалічы́лі
ж. папалічы́ла
н. папалічы́ла
Загадны лад
2-я ас. папалічы́ папалічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папалічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)