папазвя́гаць

‘зак. да звягаць, звягаць доўга, неаднаразова’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папазвя́гаю папазвя́гаем
2-я ас. папазвя́гаеш папазвя́гаеце
3-я ас. папазвя́гае папазвя́гаюць
Прошлы час
м. папазвя́гаў папазвя́галі
ж. папазвя́гала
н. папазвя́гала
Загадны лад
2-я ас. папазвя́гай папазвя́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папазвя́гаўшы

Іншыя варыянты: папазвяга́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)