пападмо́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пападмо́чваю пападмо́чваем
2-я ас. пападмо́чваеш пападмо́чваеце
3-я ас. пападмо́чвае пападмо́чваюць
Прошлы час
м. пападмо́чваў пападмо́чвалі
ж. пападмо́чвала
н. пападмо́чвала
Загадны лад
2-я ас. пападмо́чвай пападмо́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пападмо́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)