пападкіда́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пападкіда́ны пападкіда́ная пападкіда́нае пападкіда́ныя
Р. пападкіда́нага пападкіда́най
пападкіда́нае		 пападкіда́нага пападкіда́ных
Д. пападкіда́наму пападкіда́най пападкіда́наму пападкіда́ным
В. пападкіда́ны (неадуш.)
пападкіда́нага (адуш.)		 пападкіда́ную пападкіда́нае пападкіда́ныя (неадуш.)
пападкіда́ных (адуш.)
Т. пападкіда́ным пападкіда́най
пападкіда́наю		 пападкіда́ным пападкіда́нымі
М. пападкіда́ным пападкіда́най пападкіда́ным пападкіда́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)