пані́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пані́ч панічы́
Р. паніча́ панічо́ў
Д. панічу́ паніча́м
В. паніча́ панічо́ў
Т. панічо́м паніча́мі
М. панічу́ паніча́х

Іншыя варыянты: па́ніч.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)