панікё́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| панікё́р | панікё́ры | |
| панікё́ра | панікё́раў | |
| панікё́ру | панікё́рам | |
| панікё́ра | панікё́раў | |
| панікё́рам | панікё́рамі | |
| панікё́ру | панікё́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)