пані́кніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пані́кніца пані́кніцы
Р. пані́кніцы пані́кніц
Д. пані́кніцы пані́кніцам
В. пані́кніцу пані́кніцы
Т. пані́кніцай
пані́кніцаю
пані́кніцамі
М. пані́кніцы пані́кніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)