паня́ньчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паня́ньчу паня́ньчым
2-я ас. паня́ньчыш паня́ньчыце
3-я ас. паня́ньчыць паня́ньчаць
Прошлы час
м. паня́ньчыў паня́ньчылі
ж. паня́ньчыла
н. паня́ньчыла
Загадны лад
2-я ас. паня́ньчы паня́ньчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час паня́ньчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)