паняду́жаць

‘аслабець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паняду́жаю паняду́жаем
2-я ас. паняду́жаеш паняду́жаеце
3-я ас. паняду́жае паняду́жаюць
Прошлы час
м. паняду́жаў паняду́жалі
ж. паняду́жала
н. паняду́жала
Загадны лад
2-я ас. паняду́жай паняду́жайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паняду́жаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)