паняве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паняве́чаны паняве́чаная паняве́чанае паняве́чаныя
Р. паняве́чанага паняве́чанай
паняве́чанае		 паняве́чанага паняве́чаных
Д. паняве́чанаму паняве́чанай паняве́чанаму паняве́чаным
В. паняве́чаны (неадуш.)
паняве́чанага (адуш.)		 паняве́чаную паняве́чанае паняве́чаныя (неадуш.)
паняве́чаных (адуш.)
Т. паняве́чаным паняве́чанай
паняве́чанаю		 паняве́чаным паняве́чанымі
М. паняве́чаным паняве́чанай паняве́чаным паняве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)